روزی برای یک شهر، عمری برای فرهنگ
شیراز، طلوع تاریخ و شکوه شعر

۱۵ اردیبهشت، روز شیراز، روز بزرگداشت شهری است که نه‌تنها در قلب ایران، بلکه در دل تاریخ و فرهنگ این سرزمین جایی ویژه دارد. شیراز، این نگین فرهنگ و ادب با قدمت چندین‌هزارساله‌اش، همواره کانونی بوده برای تفکر، هنر، شعر و زیست انسانی در عالی‌ترین شکل خود. از دیرباز تا به امروز، نام شیراز با شعر حافظ و سعدی پیوند خورده است؛ شهری که در هر گوشه‌اش ردپای بزرگان فرهنگ و اندیشه را می‌توان یافت.
مقصد گردشگری شهری و مدرن
شیراز تنها شهری برای تماشای آثار باستانی نیست؛ بلکه شهری است که در آن زندگی جریان دارد. حافظیه و سعدیه، باغ ارم و نارنجستان، همگی یادگاری از گذشته‌ای پرشکوه هستند؛ اما شیراز امروز به عنوان یک مقصد گردشگری شهری و مدرن، نشان‌دهنده پیوندی عمیق میان گذشته و حال است. این شهر با کافه‌های هنری، گالری‌های معاصر و خیابان‌های پرجنب‌وجوش، ترکیبی از سنت و مدرنیته را به نمایش می‌گذارد که هر گردشگر و شهروندی را به وجد می‌آورد.
الگوی زیست شهری موفق
در این روز خاص، زمانی که به شیراز فکر می‌کنیم، نمی‌توان از این واقعیت غافل شد که این شهر نه‌تنها به عنوان یک مقصد گردشگری، بلکه به عنوان یک الگوی زیست شهری موفق شناخته می‌شود. رشد هنری، فرهنگی و اجتماعی این شهر به وضوح نشان‌دهنده تعالی شهری است که در هر فصلش، هم‌زمان با رنگ‌های جدید طبیعت، به رؤیای فردای بهتر نزدیک می‌شود. شیراز در گذر زمان، از یک شهر تاریخی به یک شهر فرهنگی و هنری مدرن تبدیل شده است.
ضرورت بازشناسی میراثی
۱۵ اردیبهشت روز شیراز، یادآور ضرورت بازشناسی و گرامیداشت این میراث بی‌نظیر است. این روز بهانه‌ای است برای یادآوری اینکه شهرها تنها مجموعه‌ای از ساختمان‌ها و خیابان‌ها نیستند؛ بلکه مکان‌هایی هستند برای رشد اندیشه، به‌اشتراک‌گذاری هنر و زیست بهتر. شیراز با همه ویژگی‌های خاص خود همچنان به عنوان نماد فرهنگ، ادب و تاریخ ایران می‌درخشد.
در پایان باید گفت که روز شیراز نه فقط یک مناسبت تقویمی، بلکه فرصتی است برای تفکر درمورد چگونگی ارتباط ما با میراث فرهنگی و هنری‌مان و اینکه چگونه می‌توانیم این سرمایه‌های گران‌بها را به نسل‌های آینده منتقل کنیم.